(Niemcy)
Urodzony w 1952 roku w Berlinie, mieszka i pracuje w Monachium. Jeden z najważniejszych współczesnych rzeźbiarzy niemieckich. Jest profesorem na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, w latach 1995-1999 był rektorem tej uczelni. Ukończył Wolny Uniwersytet w Berlinie oraz Akademię Sztuk Pięknych w Berlinie.
W rzeźbach, obiektach i aranżacjach przestrzennych tworzonych od lat 80. Metzel wykorzystuje obiekty gotowe, a także przedmioty codziennego użytku, takie jak meble, elementy wystroju wnętrz, sprzęt sportowy (112:104, 1991; Red Party, 2008). Interesują go również przedmioty zdegradowane, w tym szczególnie gazety, które powiększa i odwzorowuje w metalu oraz aluminium, formując wielkoformatowe instalacje, a także mniejsze, bardziej kameralne rzeźby (Und dann noch das Wetter, 2010; Amy Winehouse, 2011). Tworzy także w przestrzeni publicznej, budując z prefabrykatów dużych rozmiarów obiekty o architektonicznej strukturze (Meistdeutigkeit, 1993-1997). Wykonuje także monumentalne instalacje z metalowej blachy i aluminium (Schicht im Schacht – Turm für Duisburg, 2010).
Od początku swojej twórczości Metzel zwraca uwagę na rolę kontekstu przestrzennego, akcentującą kwestie społeczne i polityczne. Wykorzystuje konkretne miejsca, na przykład mieszkania, aranżując w nich autonomiczne instalacje, często będące scenerią dla akcji społecznych (Landberger Strasse Petrol Station, 1982).
Prace artysty mają często wymowę ironiczną i krytyczną wobec rzeczywistości społeczno-politycznej. Decydujące znaczenie ma tutaj przetworzony, wyolbrzymiony przedmiot, umieszczony w nienaturalnym kontekście, istotna jest także technika imitacji. Metzel odwołuje się do historii sztuki, czerpiąc z rozmaitych obszarów tradycji artystycznej, zwłaszcza awangardowej, interesuje go także potencjał znaczeniowy kultury popularnej. Charakterystyczne dla jego prac jest przewrotne nawiązywanie do tradycji artystycznej przy jednoczesnym przywoływaniu tematyki społeczno-politycznej, co często wywołuje kontrowersje, zwłaszcza w przypadku obiektów umieszczonych w przestrzeni publicznej (13.4.1981, 1987; Turkish Delight, 2006).
Olaf Metzel jest laureatem licznych nagród, w tym Wilhelm-Loth-Preis (1996), Ernst Barlach Preis (2001), Lichtwark-Preis (2010). Prezentował swoje prace na wielu wystawach indywidualnych, między innymi w Kunstverein w Heilbronn (2013), ph-projects w Berlinie (2011), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Bremie (2010), Galerie Piece Unique w Paryżu (2008, 2009), Schinkel Pavillon w Berlinie (2009), brał także udział w prestiżowych projektach międzynarodowych, w tym w Documenta 8 w Kassel (1987), Sculpture Project w Münster (1997), Biennale w Brukseli (2008). Uczestniczył również w licznych wystawach grupowych, między innymi Contemporary Art in the City and in Art of Two Germanys / Cold War Cultures, Los Angeles County Museum of Art (2009), Journeys With No Return w Club Row w Londynie (2010), Berlin 89/09: Art Between Traces of the Past and Utopian Futures, Berlinische Galerie w Berlinie (2010), A World of Wild Doubt w Kunstverein w Hamburgu (2013).